Program

Agenda konferencji


W ramach Stormwater Poland 2025 przygotowaliśmy dla Państwa

4 rozbudowane sesje tematyczne, podzielone na 2 dni konferencji, dwa warsztaty oraz wycieczkę.


środa, 26 marca 2025

Inteligentne technologie gospodarowania wodami opadowymi przy drogach i autostradach
Stefano Biondi - SWIGroup
10:00 - 10:15
Monitoring w czasie rzeczywistym wód opadowych
Alexander Buddrick - Nivus
10:15 - 10:30
Baza danych o opadach zawierająca dane radarowe od 2001 roku
Thomas Einfalt - hydro & meteo
10:30 - 10:45
Jakość wód deszczowych w aspekcie ochrony JCW
Agnieszka Cendrowska-Kociuga - Miejskie Wodociągi i Kanalizacja w Bydgoszczy
10:45 - 11:00
Charakterystyka spływu powierzchniowego w zlewni miejskiej, współczesne procedury badawcze naśladujące warunki rzeczywiste
Michał Wiśniewski - ACO
Moritz Gesterding - ACO
11:00 - 11:15
Rewitalizacja odwodnienia w portach lotniczych, morskich i na drogach: studia przypadków Paladeri
Andrea Cirino Pomicino - Paladeri
11:15 - 11:30
Od detencji do prawdziwej retencji
Dariusz Kosiorowski - Amiblu Poland
11:30 - 11:45
Adaptacja w kontekście infrastruktury - od standardowych rozwiązań do niestandardowych zastosowań: rola człowieka jako kluczowego narzędzia.
Maciej Pawlak - HAURATON Polska
11:45 - 12:00
Automatyczny monitoring jakości wód – od danych do działania
Gabriela Olechno - PM Ecology
12:00 - 12:15
10:00
10:15
10:30
10:45
11:00
11:15
11:30
11:45
12:00
12:15

Sesja 3

Nowe narzędzia adaptacji

Skupimy się na nowoczesnych technologiach i modelach inżynierskich, takich jak modele opadowe i oprogramowanie wspierające adaptację systemów odwodnienia. Rozważymy również, jak skalować te rozwiązania, aby sprostały różnorodnym potrzebom.

Przerwa kawowa
12:15 - 12:45
12:15
12:45
Błękitno-zielona infrastruktura w rewitalizacji obszarów śródmiejskich
Michał Bułat - Bułat Architekci
12:45 - 13:00
Partycypacja społeczna w budowę i utrzymanie zielono-niebieskiej infrastruktury. Czy warto?
Monika Gołębiewska-Kozakiewicz - Zarząd Zieleni m.st. Warszawy
13:00 - 13:15
Finansowanie adaptacji jako element polityki ESG
Kamil Jawgiel - Fundacja Hydroni
13:15 - 13:30
Bo każda kropla ma znaczenie
Agnieszka Wrzesińska - Wavin Polska
13:30 - 13:45
Świadomość znaczenia i rozwój zielono-niebieskiej infrastruktury w procesie zarządzania miastem
Paweł Mrowiec - Urząd Miejski w Czechowicach-Dziedzicach
13:45 - 14:00
12:45
13:00
13:15
13:30
13:45
14:00

Sesja 4

Jak zapewnić trwałość adaptacji?

Lunch
14:00 - 14:45
14:00
14:45
Czy mikrogranty na zielono-niebieską infrastrukturę mają sens? Jak je zdobywać i realizować.
Sylwia Molewska - Biznes dla Klimatu
Blanka Jędrzejewska - GZM
Tomasz Bergier - Fundacja Sendzimira
Kasper Jakubowski - Forest Maker
Agnieszka Górczewska - UM Poznań
14:45 - 15:45
Zakończenie konferencji
15:45 - 16:00
14:45
15:45
16:00

Sesja 4 cd.

Jak zapewnić trwałość adaptacji?

Inteligentne technologie gospodarowania wodami opadowymi przy drogach i autostradach

Monitorowanie środowiskowe dróg i autostrad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa, zrównoważonego rozwoju oraz efektywnego funkcjonowania infrastruktury. Wdrożenie czujników i nowoczesnych technologii umożliwia identyfikację zanieczyszczeń oraz zmian parametrów w dopływających wodach, co usprawnia strategie utrzymania. Integracja systemów IoT oraz automatycznej kontroli pozwala na nadzór w czasie rzeczywistym, zwiększając elastyczność sieci hydraulicznych i wspierając ochronę środowiska. Niniejszy abstrakt podkreśla, w jaki sposób innowacyjne technologie mogą wspierać rozwój nowoczesnych i efektywnych rozwiązań w tym obszarze. Przekłada się to na znaczącą poprawę zarządzania wodami opadowymi oraz usuwanie zanieczyszczeń, takich jak mikroplastiki czy metale ciężkie, a także umożliwia zdalne monitorowanie instalacji oczyszczających wzdłuż autostrad. Omówione zostaną studia przypadków dotyczące zdalnego i automatycznego zarządzania systemami oczyszczania wód opadowych, w połączeniu z postępem w technologii czujników monitorujących, stosowanych na wybranych odcinkach włoskich autostrad w celu oceny skuteczności oczyszczania spływów drogowych. Przykłady te wyraźnie ukazują korzyści wynikające z kompleksowego, opartego na wiedzy podejścia do zarządzania wodami opadowymi, bazującego na ciągłym i bieżącym nadzorze infrastruktury hydraulicznej, oraz pokazują, jak te technologie mogą stworzyć szersze ramy monitoringu środowiskowego.

Monitoring w czasie rzeczywistym wód opadowych

Baza danych o opadach zawierająca dane radarowe od 2001 roku

Dane z radarów pogodowych są doskonałym źródłem informacji o opadach, szczególnie dzięki szczegółowym informacjom przestrzennym. Dane te są gromadzone od kilku dekad, jednak dostęp do nich bywa uciążliwy z uwagi na ich dużą objętość, wynikającą z rozdzielczości wynoszącej zazwyczaj 1 km x 1 km co 5 minut. W związku z tym stworzono bazę danych, która umożliwia dostęp do tych informacji dla dowolnego obszaru i lokalizacji. Kluczowym elementem tej bazy jest możliwość odtwarzania zdarzeń z przeszłości dla każdej lokalizacji oraz dla indywidualnych przedziałów czasowych, co pozwala również na dalsze analizy statystyczne. Podejście to zostało wdrożone dla całego zbioru danych RADKLIM Niemieckiej Służby Meteorologicznej, obejmującego całe Niemcy i sięgającego roku 2001. System ten został zaimplementowany jako rozwiązanie internetowe, które od maja 2024 roku jest dostępne publicznie.

Jakość wód deszczowych w aspekcie ochrony JCW

Długoletnie badania jakości wód deszczowych odpływających z różnych zlewni miejskich wskazują na zawartość substancji priorytetowych zanieczyszczających te wody i występujących w formie rozpuszczonej lub związanej z zawiesiną. Odbiornik stanowią najczęściej JCWP (jednolite części wód powierzchniowych) lub grunt, w którym wprowadzone do niego zanieczyszczenia będą się kumulować a następnie przedostawać do wód poziemnych. Obecne przepisy prawa nie egzekwują konieczności stosowania odpowiednio dobranych urządzeń podczyszczających o wysokiej sprawności, które redukowałyby ładunki zanieczyszczeń , co w konsekwencji nie daje wystarczającej ochrony dla odbiorników.

Charakterystyka spływu powierzchniowego w zlewni miejskiej, współczesne procedury badawcze naśladujące warunki rzeczywiste

Z kolei Michał Wiśniewski, ekspert ACO i Menedżer Produktu w zakresie systemów odwodnień budynków i separatorów, skupi się na innym ważnym zagadnieniu – formowaniu spływu powierzchniowego w terenach zurbanizowanych. Michał omówi, jak skuteczne systemy separacji zanieczyszczeń i rozwiązania dedykowane gospodarce wodnej mogą przyczynić się do poprawy jakości wód deszczowych w miastach oraz wspierać dążenie do zrównoważonego zarządzania wodami opadowymi. Jego prezentacja dostarczy praktycznych wskazówek, jak łączyć zaawansowaną inżynierię środowiskową z odpowiedzialnością ekologiczną.

Michał Wiśniewski

ACO

Absolwent Ochrony Środowiska oraz dyplomant Inżynierii Środowiska na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska SGGW w Warszawie. Doświadczenie zawodowe zdobywał rozpoczynając od wymiarowania urządzeń oczyszczania ścieków poprzez działalność w branży zaopatrzenia w wodę, finalnie obejmując w 2020r. rolę Managera Produktu w ACO. Odpowiada za portfolio związane z Odwodnieniami budynków, systemami separacji i podnoszenia, oraz za prace badawczo-rozwojowe w tym zakresie. Głównym spektrum zainteresowania zawodowego pozostaje obszar formowania spływu powierzchniowego w terenach zurbanizowanych, zaawansowane metody oddzielana zanieczyszczeń od wód opadowych oraz zrównoważona gospodarka wodna oparta na wielokrotnym wykorzystaniu wody dostarczonej do zlewni wraz z deszczem.

Moritz Gesterding

ACO

Urodzony w połowie lat 80., od zawsze zmotywowany do pracy w sektorze ochrony środowiska. Podczas studiów licencjackich na kierunku inżynieria środowiska i procesowa podjął decyzję o specjalizacji w zakresie oczyszczania i gospodarowania wodą, kontynuując naukę na studiach magisterskich na Uniwersytecie Duisburg-Essen.
Od tego czasu konsekwentnie rozwija swoją karierę zawodową związaną z gospodarką wodną.
Od 2019 roku pełni funkcję Kierownika Działu Badań i Rozwoju w ACO Niemcy w obszarze systemów oczyszczania i zarządzania wodami opadowymi, w tym systemów sedymentacji i filtracji, separatorów substancji lekkich oraz przepompowni. Jednocześnie wspiera międzynarodowe działania rozwojowe i sprzedażowe w tej dziedzinie.

Od detencji do prawdziwej retencji

Zapraszamy na referat pt. „Od detencji do retencji”, który porusza jeden z kluczowych tematów w kontekście zmian klimatu – zarządzanie wodami opadowymi w czasach dynamicznych i trudnych do przewidzenia zjawisk pogodowych.🌧️ Wystąpienie podkreśla, jak zmiany klimatyczne wpływają na infrastrukturę miejską i naturalne ekosystemy. Omówione zostaną różnice między detencją a retencją oraz ich zastosowanie w zarządzaniu zasobami wodnymi. Dowiecie się, jak tradycyjne sieci kanalizacyjne, zaprojektowane według historycznych wzorców, przestają odpowiadać współczesnym wyzwaniom i przy pomocy automatycznych systemów wspieranych sztuczną inteligencją w przyszłości te problemy będą rozwiązywane. Przedyskutujemy kluczowe problemy, takimi jak brak odpowiednich modeli prognozujących wpływ zmian klimatu na opady czy rosnąca potrzeba efektywniejszego wykorzystania wód opadowych. Przedstawimy także innowacyjne rozwiązania, które pozwalają lepiej zarządzać istniejącymi systemami, bez konieczności kosztownej przebudowy. Podczas referatu poznacie przykłady nowoczesnych technologii i automatyzacji, które pomagają chronić miasta przed skutkami deszczy nawalnych oraz minimalizować ryzyko powodzi. Nie zabraknie również inspirujących przykładów zastosowań wody opadowej do celów użytkowych i ekologicznych. To wystąpienie jest idealne dla osób zainteresowanych przyszłością miast, inżynierią środowiska oraz praktycznymi sposobami adaptacji do zmian klimatycznych. Do zobaczenia!

Adaptacja w kontekście infrastruktury - od standardowych rozwiązań do niestandardowych zastosowań: rola człowieka jako kluczowego narzędzia.

Adaptacja: wyzwanie, technologia, człowiek Adaptacja, zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego, to przystosowanie się do określonych warunków. W kontekście zmian klimatycznych najczęściej rozpatrujemy ją przez pryzmat temperatury, opadów i ogólnych trendów klimatycznych. Jednak skuteczna adaptacja wymaga szerszego spojrzenia – uwzględnienia istniejących uwarunkowań, takich jak infrastruktura, budynki, ukształtowanie terenu czy ograniczenia przestrzenne. W ramach sesji poświęconej narzędziom i technologiom wspierającym adaptację, warto zadać pytanie: czy doświadczenie i wiedza człowieka mogą być jednym z takich narzędzi? Odpowiedź brzmi: tak. Choć same technologie zagospodarowania wody opadowej w ostatniej dekadzie nie uległy zasadniczym zmianom, to sposób ich wykorzystywania ewoluował. Dziś standardowe rozwiązania stosujemy w niestandardowy sposób, dostosowując je do unikalnych uwarunkowań projektowych. W trakcie prezentacji przedstawimy konkretne przykłady oparte na zrealizowanych, działających już inwestycjach: Odwodnienie liniowe zasilające ogród deszczowy w Szczecinie. Odwodnienie zintegrowane z systemem rozsączającym w Niechorzu. Skrzynki rozsączające jako sposób na zwiększenie objętości otwartego zbiornika w Inowłodzu. Zbiornik podziemny hybrydowy w Krzeszycach. Sposób na dodatkową retencję na Starym Rynku w Poznaniu. Adaptacja istniejących warunków jest bardziej wymagającym zadaniem niż budowa od podstaw, wymaga technologii dostosowanych, niezawodnych i wysokiej jakości. Jednak najważniejszym narzędziem skutecznej adaptacji pozostaje człowiek – jego wiedza, doświadczenie i umiejętność znajdowania niestandardowych rozwiązań.

Automatyczny monitoring jakości wód – od danych do działania

Prezentacja pokaże, jak automatyczne i ciągłe pomiary parametrów fizykochemicznych umożliwiają wykrywanie zanieczyszczeń w wodach opadowych i nie tylko. Ciekawe przypadki oraz możliwości wykorzystania stałego dostępu online do wyników pomiarowych w kontroli jakości, zostaną omówione na podstawie rzeczywistych danych i wykresów. Zaprezentowane będą również konkretne przykłady zastosowania nowoczesnego monitoringu w zarządzaniu wodami deszczowymi, a także innowacyjne projekty wspierające ich ochronę oraz ponowne wykorzystanie.

Przerwa kawowa

Błękitno-zielona infrastruktura w rewitalizacji obszarów śródmiejskich

Dlaczego tak ważne jest uwzględnienie w projektach rewitalizacyjnych tworzenia błękitno-zielonej infrastruktury, zwiększania retencji opadowej i udziału powierzchni biologicznie czynnej? Na czym dokładnie polegają te zagadnienia opisane w Programie Przeciwdziałania Niedoborowi Wody? Dlaczego elementy niebiesko-zielonej infrastruktury są tak ważne w kontekście retencji? Znaczącą rolę w zwiększaniu retencji na obszarach miejskich ma rozwój niebiesko-zielonej infrastruktury. Poprzez wprowadzenie błękitno-zielonej infrastruktury – wykorzystany zostanie potencjał roślin do retencjonowania wody, co przyczynia się do zwiększenia odporności terenów zurbanizowanych w okresie suszy. Ekologia połączona z użytecznością i spełnianiem funkcji chroniącej przed podtopieniami i powodziami błyskawicznymi doskonale sprawdza się przy rewitalizacji silnie zabudowanych przestrzeni miejskich. Owalnicowy układ ulicy Kościelnej z charakterystycznym placem zwanym nawsiem to pozostałość po najstarszym centrum Jeżyc. Nawsie stanowiło własność wspólną mieszkańców – toczyło się tu ich życie codzienne. Przestrzeń tę wykorzystywano jako plac targowy, pastwisko, a także jako ośrodek życia towarzyskiego. Na Jeżycach część nawsia zajmowały dwa stawy zasilane przez pobliską rzekę Segankę, przy których znajdował się młyn wodny. Z chwilą, gdy Segankę przestano wykorzystywać jako źródło wody dla potrzeb pitnych i gospodarczych, zaczęła ona znikać z powierzchni ziemi. Podobnie, jak większość cieków wodnych w mieście, w drugiej połowie XX wieku została ona na niemal całkowicie skanalizowana. Głównym założeniem projektu jest rewaloryzacja terenu nawsia dawnej wsi Jeżyce, polegająca na zorganizowaniu zieleńca wraz z funkcjami towarzyszącymi, w tym systemem hybrydowym zagospodarowania wód opadowych. W projekcie wykorzystana zostanie rozwinięta i bujna zieleń niska i wysoka o wysokich walorach krajobrazowych, tworząca naturalne siedlisko dla zwierząt oraz pagórkowate ukształtowanie terenu separujące część zieloną od jezdni. Hybrydowy system zagospodarowania wód opadowych został zaprojektowany w oparciu o główny podziemny zbiornik retencyjny o dużej pojemności oraz powierzchniowe rozwiązania z zakresu filtracji i retencji wód opadowych. System zakończony będzie niecką infiltracyjną oraz podziemnym zbiornikiem retencyjnym gromadzącym oczyszczoną wodę opadową do podlewania zieleni.

Partycypacja społeczna w budowę i utrzymanie zielono-niebieskiej infrastruktury. Czy warto?

Zaangażowanie mieszkańców w kształtowanie zielono-błękitnej infrastruktury przynosi liczne korzyści – tworzy bardziej funkcjonalne i atrakcyjne przestrzenie publiczne, wzmacnia poczucie wspólnoty i odpowiedzialności oraz podnosi świadomość ekologiczną. Jednak proces ten nie jest pozbawiony wyzwań. Różnorodne interesy, wydłużenie procesu inwestycyjnego czy brak kompetencji wśród uczestników mogą stanowić przeszkody. Opowiem o tym, jak radzić sobie z tymi wyzwaniami i jakie znaczenie w całym procesie ma komunikacja i edukacja.

Finansowanie adaptacji jako element polityki ESG

Zmiana klimatu sprawia, że coraz bardziej odczuwamy potrzebę adaptacji, duże i dobrze zarządzane miasta, będąc świadome ich konsekwencji śmielej wdrażają polityki i realizują inwestycje zawarte w Miejskich Planach Adaptacji. Z kolei średnie i małe miejscowości potrzebują adaptacji jak wody, bez niej coraz bardziej zauważalna staje się dysproporcja pomiędzy małymi miastami a dużymi aglomeracjami. Z jednej strony bez dobrego Planu Adaptacji różnorodne działania mogą nie być w pełni efektywne, a co za tym idzie nie spotkać się z przychylnością podczas wnioskowania o finansowanie zewnętrzne. Z drugiej strony brak kapitału ludzkiego, niewielkie zasoby oraz wykluczenie z dofinansowań MPA sprawiają, że już samo jego opracowanie staje się barierą nie do przebycia dla kilkutysięcznych miejscowości. Sukces w tym zakresie może przynieść współpraca międzysektorowa. Duże przedsiębiorstwa dysponujące kapitałem finansowym coraz częściej dostrzegają potrzebę współdziałania w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu. Szeroko zakrajane polityki ESG przedsiębiorstw sprawiają, że dla wielu miejscowości pojawiają się zupełnie nowe, nieszablonowe możliwości pozyskiwania środków na adaptację. Z kolei firmom ESG umożliwia wykazanie ich zaangażowania w zrównoważony rozwój oraz odpowiedzialność społeczną, co jest coraz bardziej cenione przez inwestorów, konsumentów i lokalne samorządy. W efekcie przyczynia się to do polepszenia postrzegania firmy, jej transparentności, zaufania społecznego i pozycji na rynku. Z tego powodu podczas referatu przedstawione zostaną dobre praktyki współpracy międzysektorowej oraz wdrożenia z zakresu małej retencji realizowane przez Fundację Hydroni, które zostały sfinansowane ze środków prywatnych przedsiębiorstw. Omówiony zostanie przykład ogrodów deszczowych realizowanych na obiektach poznańskiego POSiRu współrealizowanych z Aquanet Retencją oraz projekt wsparcia małej retencji w Parku Krajobrazowym Promno (Gmina Pobiedziska). Najistotniejszym elementem wystąpienia będzie zapowiedź i omówienie szczegółów konkursu o dofinansowanie opracowania MPA skierowanego do wszystkich miejscowości w Wielkopolsce. Konkurs organizowany przez Fundacje Hydroni umożliwia opracowanie MPA, jego części, aktualizacji lub bezpośredniego wdrożenia rozwiązań adaptacyjnych i w pełni finansowany jest ze środków prywatnych, a rozpoczęcie naboru wniosków planowane jest na przełomie marca i kwietnia.

Bo każda kropla ma znaczenie

Podążanie za każdą kroplą wody deszczowej, która spada w terenie miasta stało się już nie tylko „dobrą praktyką” a koniecznością. Rozwiązania zaczynają się od dachu, to tutaj na błękitno-zielonych dachach zbierana i przetrzymywana jest woda, dalej oddawana może być do zbiorników retencyjnych, skąd zasilać będzie zieleń, w tym drzewa, które przyczyniają się do obniżenia temperatury. Nadmiar wody może infiltrować do wód poziemnych przez zbiorniki retencyjno -infiltrujące. Takie rozwiązania stosowane „in-situ” przynoszą wymierne korzyści nie tylko społeczne i zdrowotne, ale wpływają na poprawę bezpieczeństwa, redukując ryzyko przepełnienia sieci kanalizacji deszczowej. Zmniejszenie wpływu na środowisko zaczyna się już na etapie produkcji, ponieważ surowcem do większości rozwiązań jest materiał z recyklingu. Podejście Wavin do wody deszczowej to kompleksowe spojrzenie na najcenniejszy zasób na świecie. Rozpoczęcie zwiększania odporności miast na zmiany klimatu stoi u podstaw naszego podejścia do wykorzystania wody deszczowej. Na czym powinna polegać zmiana sposobu skutecznego zarządzania dostępną wodą, tak aby cenne krople deszczu były wykorzystywane , a nie tracone w kanalizacji? W jaki sposób możemy łagodzić negatywne skutki intensywnych opadów deszczu na obszarach zurbanizowanych? Te i inne pytania są inspiracją dla rozwiązań Wavin.

Świadomość znaczenia i rozwój zielono-niebieskiej infrastruktury w procesie zarządzania miastem

W trakcie prezentacji przedstawię wyniki badań przeprowadzonych na zlecenie Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii (GZM) w drugiej połowie 2024 roku. Badania objęły 40 miast i gmin należących do Metropolii i dotyczyły świadomości znaczenia oraz rozwoju zielono-niebieskiej infrastruktury w procesie zarządzania przestrzenią miejską. W badaniu wzięli udział zarówno mieszkańcy, jak i wójtowie, burmistrzowie oraz prezydenci miast. Analiza ankiet wykazała, że mieszkańcy dostrzegają potrzebę rozwoju zielono-niebieskiej infrastruktury i uznają ją za wartościową, przywołując różnorodne argumenty, które zostały poddane szczegółowym badaniom. Zagadnieniami zielono-niebieskiej infrastruktury zajmuję się zarówno teoretycznie – jako adiunkt Akademii WSB w Dąbrowie Górniczej prowadzę badania naukowe w tej dziedzinie – jak i praktycznie. Pełnię funkcję Zastępcy Burmistrza Czechowic-Dziedzic, gdzie nadzoruję realizację inwestycji z zakresu zielono-niebieskiej infrastruktury, w tym projektów współfinansowanych z funduszy norweskich oraz Unii Europejskiej. W ostatnim czasie wprowadziliśmy m.in. 5 zbiorników retencyjnych oraz 6 ogrodów deszczowych. Podczas prezentacji podzielę się zarówno wynikami badań, jak i praktycznymi doświadczeniami w zakresie zagospodarowania wód deszczowych w przestrzeni miejskiej.

Lunch

Czy mikrogranty na zielono-niebieską infrastrukturę mają sens? Jak je zdobywać i realizować.

Można nieco żartobliwie powiedzieć, że w polskich miastach, jak grzyby po deszczu, wyrastają lokalne programy mające wspierać wykorzystanie wód opadowych, ich retencjonowanie i rozsączanie, budowę ogrodów deszczowych, parków kieszonkowych, czy też renaturyzację małych cieków. Programy te przynoszą efekty, które można podejrzeć na przykład na Mapie Retencji (https://manifestklimatyczny.pl/mala-retencja-mapa/), gdzie obecnie znajduje się ponad 2 tys. zgłoszonych przykładów różnego typu retencji o łącznej objętości ponad 0,7 mln m3 wody. Być może to tylko czubek góry lodowej. Niezależnie od tego zawsze warto pytać czy to dużo czy mało i co możemy zrobić być jeszcze więcej retencjonować wody opadowej w miejscu opadu? Z puntu widzenia suchych liczb to chyba nadal bardzo mało! Najbardziej medialny w Polsce i największy zarazem zbiornik przeciwpowodziowy Racibórz Dolny, który uratował Opole i Wrocław przed powodzią we wrześniu 2024 roku, ma dla porównania maksymalną pojemność 185 mln m3. Co więcej jeśli podzielimy wspomnianą objętość 0,7 mln m3 małej retencji przez obszar lądowy Polski (czyli 311 888 km2) to uzyskamy ekwiwalent wysokości opadu na poziomie 0,002 mm. Wynik poprawi się tylko nieznacznie jeśli przyjmiemy, że powierzchnia miast w Polsce to około 7% całkowitego obszaru kraju. Wówczas nadal mówimy o odpowiedniku wysokości około 0,03 mm opadu, czyli o wielkości rzędu błędu pomiarowego współczesnych deszczomierzy. Zatem czy rzeczywiście warto tworzyć rozporoszoną retencję ? Może lepiej zcentralizować wydawane na to pieniądze publiczne i zbudować jeszcze jeden duży zbiornik? A może realnym celem jest nie tyle budowa samych zbiorników retencyjnych, czy też ogrodów deszczowych, ale budowa kapitału ludzkiego wokół takich przedsięwzięć i ogólnie idee adaptacji do zmian klimatu? Może chodzi o to aby retencja była blisko mieszkańca? Może ma się on nauczyć, że kosztuje nie tylko jej stworzenie, ale też jej utrzymanie w każdym roku? Na te pytanie chcemy odpowiedzieć w trakcie debaty. Chcemy też zapytać ekspertów i praktyków, którzy angażują się w tego typu programy, w jaki sposób mądrze aplikować po mikro granty na retencję i prawidłowo je realizować? Zapraszamy do udziału w debacie. Choć jest to ostatni debata konferencji zapewniamy, że warto z nami zostać, bo to temat z rodzaju ang. „last but not least”!

Sylwia Molewska

Biznes dla Klimatu

Doświadczona menadżerka i ekspertka w dziedzinie zarządzania marketingiem, strategii biznesowych oraz działań na rzecz zrównoważonego rozwoju. Obecnie pełni funkcję Prezesa Zarządu fundacji Biznes dla Klimatu, gdzie aktywnie angażuje się w realizację projektów związanych z ochroną środowiska i edukacją klimatyczną. Odpowiada również za strategię marketingową w spółce będącej czołowym graczem branży ochrony wód w Polsce.
W swojej pracy kieruje się przekonaniem, że biznes ma realny wpływ na kształtowanie przyszłości. Wierzy, że wartości to nie tylko slogany, ale konkretne zobowiązania i działania podejmowane na rzecz lepszego jutra. Dąży do tego, aby firmy aktywnie uczestniczyły w walce z zmianą klimatu i miały realny wpływ na środowisko oraz społeczeństwo.

Blanka Jędrzejewska

GZM

Dyrektorka Departamentu Infrastruktury i Środowiska w Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii
Z wykształcenia, doświadczenia i zamiłowania zajmuje się od wielu lat ochroną środowiska, początkowo w sektorze prywatnym, w szczególności w branży gospodarki odpadami.
Wieloletnia samorządowczyni z doświadczeniem pracy w mieście na prawach powiatu, gdzie była odpowiedzialna za wdrożenie gospodarki odpadami komunalnymi oraz za gospodarkę wodno-ściekową.
W Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii kieruje departamentem infrastruktury I środowiska, koordynując projekty dla metropolitalnych miast i gmin w obszarze efektywności energetycznej i poprawy jakości powietrza, gospodarki obiegu zamkniętego, a także błękitno-zielonej infrastruktury oraz adaptacji do zmian klimatu. W codziennej pracy jej dewizą jest ochrona i wzmacnianie bioróżnorodności.

Tomasz Bergier

Fundacja Sendzimira

Pracownik naukowy i wykładowca Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Obszarem jego zainteresowań naukowych i dydaktycznych są praktyczne aspekty zrównoważonego rozwoju, w szczególności zrównoważona gospodarka wodna i inżynieria ekologiczna.

Kasper Jakubowski

Forest Maker

Dyrektor Merytoryczny i współtwórca Forest Maker. Architekt krajobrazu, edukator i renaturyzator (jeden z zawodów przyszłości). Twórca roślinnych instalacji artystycznych – realizuje projekty na styku ekologii, architektury i sztuki. Autor książki „Czwarta przyroda: sukcesja funkcji i przyrody nieużytków miejskich” (2020). Projektant zieleni na kilkudziesięciu osiedlach w Polsce (m.in. nagrodzonej zieleni na osiedlu Nowy Strzeszyn w Poznaniu). Autor scenariusza i ilustracji do ścieżki o czwartej przyrodzie na Kopcu Powstania Warszawskiego w Warszawie. Wspólnie z deweloperem UWI Inwestycje otrzymał nagrodę w konkursie „Zaprojektowane po Ludzku” za posadzenie lasów kieszonkowych w Poznaniu. Autor standardów zieleni miejskiej dotyczących zakładania stref biocenotycznych w miastach. Od lat wypracowuje zasady regeneracyjnego projektowania i rozwiązań opartych na naturze.

Agnieszka Górczewska

UM Poznań

Urząd Miasta Poznania – od 2007 roku.
Od 2017 – Zastępca Dyrektora Biura Koordynacji Projektów i Rewitalizacji Miasta.
Od 2021 przygotowuje i nadzoruje program małej retencji. Zachęty w formie dofinansowań dla osób fizycznych oraz wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych do montażu zbiorników na deszczówkę.
Biuro od lat realizuje szereg projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej. Zarówno z programów krajowych jak i ze środków programów komisyjnych.
Kilka tytułów projektów z zakresu ochrony środowiska realizowane przez Biura Koordynacji Projektów Urzędu Miasta Poznania
Connecting Nature – dofinansowanie z Programu Horyzont
Invest4Nature – dofinansowanie z Programu Horyzont
Health&greenspace – dofinansowanie z Programu URBACT
Brama otwarta na rzekę – dofinansowanie z WRPO 2014-2020
Wymiana opaski betonowej rzeki Warty – dofinansowanie z WRPO 2014-2020
Zagospodarowanie i wykorzystanie wody deszczowej przy budynkach użyteczności publicznej -ZIT w ramach FEW 2021-2027
Śródmieście-Miasto-Metropolia – wprowadzanie błękitno zielonejinfrastruktury na terenach szkół – ZIT w ramach FEW 2021-2027

Zakończenie konferencji


Organizator


Współorganizator


Partner Generalny


Partnerzy główni


Patronat honorowy


Patronat medialny